ACEC heeft meer dan 100 kunstwerken in de openbare ruimte. Sommige kunstwerken zijn beeldbepalend. We hebben 10 kunstwerken uitgekozen die passen bij het groene imago van Apeldoorn. Soms verstopt, soms prominent zichtbaar, maar allemaal zeker een bezoekje waard! 

Spacecowboys, 2020

In 2020 organiseerde ACEC met hulp van mensen uit het uitgaans- en cultuurkwartier van Apeldoorn en de gemeente een kunstopdracht. Dit leverde het kunstwerk De Notenkrakerrrr op, een figuur met een mensenlijf en de kop van een eekhoorn. Dit fabeldier ligt er relaxed bij. De kunstenaars (de Spacecowboys) speelden met het idee van Veluwse fauna en de ontspanning die uitgaat van uitgaan en cultuurbeleving.

Marinus Boezem, 1999

In het Kroondomein in Apeldoorn ligt een kunstwerk van Marinus Boezem verstopt. Koningin Beatrix schonk dit kunstwerk ter gelegenheid van haar 60e verjaardag om de verbondenheid van de Oranjes met dit gebied te markeren. Het feit dat dit kunstwerk verholen in het bos ligt draagt bij aan de magie of sacraliteit die dit werk uitstraalt. Probeer het maar te vinden!

Heringa / Van Kalsbeek

Sinds 1998 werken Liet Heringa en Maarten van Kalsbeek samen als duo. Ze maken uitbundig werk met natuurlijke vormen. Het kunstwerk achter het Waterschap Veluwe in Apeldoorn lijkt te verwijzen naar een van de wereldberoemde verhalen uit de metamorfosen van Ovidius, waarin de nimf Daphne in een (Laurier)boom verandert. Goed kijken, dan zie je een mensfiguur opdoemen tussen de takken en blaadjes. 

Giny Vos

Vlakbij Apeldoorn ligt het Kootwijkerzand, waar met 700 hectare de het grootste zandverstuivingsgebied van West-Europa ligt. Deze spectaculaire Veluwse woestijn was de inspiratiebron voor het stationsplein Apeldoorn (2007 – 2009 door Lodewijk Baljon Landschapsarchitecten). Belangrijk onderdeel van het plein is een ‘dynamisch lichtsculptuur’ door Giny Vos van 1.3 miljoen ledlampjes. Dit levert een monumentaal en telkens veranderend beeld op. 

Maarten de Reus

Het landelijk nieuws van de zomer van 2005 werd beheerst door poema-signaleringen op de Veluwe. Misschien een broodjeaapverhaal, maar een echte hype en zeker materiaal voor een nieuwe Veluwse mythe. Maarten de Reus maakte ter ere van dit verhaal een iconisch draadstalen kunstwerk, waarin je onder bepaalde hoeken wel en geen poema kunt ontwaren. Het beeld won (terecht!) de Nationale Staalprijs 2008. 

Gijs Assmann, 2007

Kunstenaar Gijs Assmann maakt een moderne en originele variant van een Veluws cliché (het bronzen hert, overal en nergens te vinden). De spanning tussen jager en gejaagde wordt slim verbeeld door een hert en een jager de Tango te laten dansen. Het verhaal wil overigens dat het gewei er bij productie per ongeluk omgekeerd is opgezet, en dat dit spoorslags is hersteld. 

Maria Roosen

Maria Roosen won in 2006 de Wilhelminaring oeuvreprijs, met kunstopdracht bij het Sprengenpark Apeldoorn. Het hangt daar ergens hoog in een boom. Gelet op feit dat Roosen vaak specifieke lichaamsdelen zoals borsten gebruikt in haar werk, ontstond er rond de opdracht enige discussie over dit werk in de openbare ruimte. Dit inspireerde Roosen om het beeld te voorzien van een extra titel Borstlulkont. 

André Kruysen, 2020

Het is een knap staaltje ontwerpkunst, de Boom der Vrijheid van André Kruysen. De aluminium delen gaan precies om raamkozijnen heen van de gevel van het hoekpand. Om te vieren dat Apeldoorn in 2020 75 jaar geleden werd bevrijd is dit kloeke kunstwerk in de binnenstad van Apeldoorn geplaatst, op de kruising van de Hoofdstraat en de Paslaan. Kijk ook eens vanaf de zijkant, dan zie je dat het werk uit abstracte losse delen uit elkaar lijkt te vallen.

Carel Visser, 2006

Carel Visser werkte als een soort strandjutter met het materiaal dat voorhanden was. De natuur was een grote inspiratiebron voor hem. Het kunstwerk in Apeldoorn, een soort vertakkingsvorm, is gesneden uit een flinke bonk staal. De voor dit materiaal kenmerkende bruine roestkleur geeft het beeld leven. Het beeld is geplaatst omdat hij in 2004 de Wilhelminaring oeuvreprijs voor Nederlandse beeldhouwkunst won. 

Marcel Smink, 2020

Precies op de plek waar je de Apeldoornse wijk De Maten bij het Apeldoorns Kanaal binnenkomt staat een beeld van 12,24 m hoog, gemaakt van opgestapelde groenverpakte hooibalen. Het ziet eruit als een enorm decorstuk, in de vorm van de overblijfselen van een soort stadspoort. De hooibalen verwijzen naar het historische grasland, de letterlijke betekenis van ‘maten’. De hoogte is het precieze verloop van het Apeldoorns kanaal van Apeldoorn naar Hattem.