In groepstentoonstelling Zwerfdrift en Dradendrang toont Judith Schepers een overzicht van haar werk en dat van twaalf collega-kunstenaars wiens werk inhoudelijk en visueel met het hare in gesprek gaat. Je ziet Zwerfdrift en Dradendrang van zaterdag 10 mei t/m zondag 15 juni 2025 in het ACEC Café. De expositie opende, tegelijkertijd met tentoonstelling In het Oog van de Verandering in de ACEC Salon, op zaterdag 10 mei om 16.00u.
Zwerfdrift verwijst naar het verlangen naar zwerftochten, bij voorkeur zwerftochten door wilde natuur. De drang om zijpaden in te slaan, te verdwalen, en dan iets te vinden. Het is een impuls die Judith Schepers vaak voelt, en waarvan sporen terug te vinden zijn in haar werk.
Maar haar inspiratie haalt Schepers ook uit mythen en verhalen. “Een verhaal raakt iets in de diepte en daar roer ik dan in. Ik mix het met andere verhalen en associeer daarop verder.” Op een ander vlak denkt ze na over hoe de wereld weer aan elkaar te vlechten, nu deze uiteen dreigt te vallen door individualisme – doordat we niet meer in dezelfde verhalen geloven. Dradendrang.
Op uitnodiging van Schepers tonen ook twaalf andere beeldend kunstenaars hun werk in het ACEC Café. Schepers: “Ik denk dat het werk van deze collega’s, vervlochten met het mijne, interessante nieuwe verhalen oplevert.”
Over Judith Schepers
“Mijn werk is vrijwel altijd in zwart-wit, en bestaat uit tekeningen, foto’s en installaties. Ik haal inspiratie uit wandelingen door het bos, verhalen en mythen. De natuur is, net als sprookjes, niet altijd mooi en lieflijk, maar kan ook dreigend en angstaanjagend zijn. En ook weer troostrijk. In mijn werk ga ik op de tast, in het duister, op zoek naar het punt waar schoonheid omslaat in onheil.”
“Een tijd lang zocht ik naar het zwartste zwart. Momenteel duik ik onder in de kringloop van leven-dood-leven en zoek naar de plek waar het begin en het einde samenkomen.”
Deelnemers
Judith Schepers | Susanne Maria Wolf | Manja van der Storm | Karin Hoogesteger | Regine Wolff | Tessa Wiegerinck | Afra Willems | Debbie Voerman | Fentom (Tymen Sliuzas) | Manon Leeflang | Tessa Lieffering | Sandrijn van der Horst | Monika Loster
In haar werk combineert Susanne Maria Wolf potlood en aquarel met tactische elementen, materialen die op een eigen, niet voor de hand liggende manier worden toegepast. Thema’s in haar werken hebben betrekking op hedendaagse, maatschappelijke onderwerpen.
Manja van der Storm
Een stille, vredige wereld.
Rustig en evenwichtig.
Licht en zwaar tegelijk.
Introvert maar krachtig.Aardedonker naast transparant.
Stoer maar aaibaar.Duw, veeg en poets het krijt in het papier.
Laat ruimte voor licht, er ontstaat een huid.De vorm is oer, zoekt haar grens en plek in een groter geheel.
De scherpe lijn moet worden bewaakt.
Het krijt vlekt, brokkelt en stuift.
De sporen die het achterlaat zijn onuitwisbaar.Het beeld blijft helder en nodigt uit om naar binnen te gaan.
Een verbeelding van gedachten.De tekening als zelfportret.
Het begin van een reis.
In het werk van Karin Hoogesteger staan de verbondenheid en spanning tussen mens en natuur centraal. Hoewel haar gebruikelijke techniek verf op linnen is, schuwt Hoogesteger niet om ook andere materialen, zoals houtskool, potlood, (rijst)papier, inkt, lak, bister en pigmenten, te gebruiken.
Regine Wolff wil met haar schilderijen de tegenstelling tussen mens en natuur als kunstmatige constructie blootleggen. “Wij vormen een eenheid met onze wereld, waarin we ons in alles kunnen herkennen.” In haar werk gebruikt ze vaak printexperimenten uit de tijd waarin ze als textielontwerper werkte. Vooral de herhaling van patronen interesseert haar: een soort oneindigheid, die tegelijkertijd orde schept in een onbegrijpelijke, complexe wereld. Met haar schilderkunst hoopt ze bij de kijker dezelfde intense emoties op te wekken die zij zelf ervaart bij het maken ervan.
Fotograaf Tessa Wiegerinck: Always looking for places to call home. How do you find safety in the dark and the unknown?
Afra Willems werkt als kunstenaar/onderzoeker aan verschillende projecten met als voornaamste onderwerpen (de)kolonisatie & kunst en kunst & (kunst)klimaat. Momenteel werkt ze o.a. aan een serie over ’natuurlijke’ (afval)materialen in de stad.
Debbie Voerman: “Ik schilder wat mij raakt, zonder opsmuk of oordeel: het beeld spreekt voor zich”.
De muziek van Fentom (Tymen Sliuzas) is gemaakt middels one-take opnames met twee verschillende grooveboxes; EP-133 KO2 & Syntakt. Gruizige en wiebelige tracks, ondersteund door one shot drum samples en drum synthese, zorgen voor een spookachtige soundtrack bij deze expositie. De muziek is door het Enschedese label Sound Unbound Recordings in 2024 uitgebracht op cassette onder de naam “Anomaly | this.tape.kills.fascists”.
Vanuit haar fascinatie voor het alledaagse neemt Manon Leeflang (Enschede, 1969) ons mee in haar zoektocht om in de gewone dingen schoonheid te ervaren. Met een scherpe blik dringt ze door in het karakter van haar onderwerpen, zodat het ogenschijnlijk alledaagse het waard mag zijn om even bij stil te blijven staan. Werken waarin het spel met drager, verf, materialen en kleur een essentieel onderdeel is. Een onderzoek naar beelden en indrukken die we niet direct opmerken, meteen alweer vergeten, of waarvan we misschien niet eens wisten dat we ze wilden onthouden.
Tessa Lieffering toont het eerste werk van een nieuwe serie waarin ze gebruik maakt van recyclebare verpakkingen, nieuw en gebruikt papier en onderdelen van eerdere tekeningen. In de serie is ze op zoek naar ‘het ondergrondse’. Holletjes en verstopplekken, maar ook in de zin van het ondergrondse leven, de wortelwereld, het aardse. Hierin neemt ze aspecten van volksverhalen, legendes en geschiedenis mee, die ook terugkomen in de titels.
Een reflectie van de ongrijpbare, mystieke atmosfeer die in de natuur te vinden is. Een magisch spel van structuren en licht, maar waar ook de diepe schaduw en de duisternis op de loer ligt en regelmatig de overhand neemt. Enerzijds vindt Sandrijn van der Horst er een meditatieve sereniteit, anderzijds confronterende vervreemding en grilligheid.
Monika Loster: “Mijn beeldend werk richt zich op sculpturen, installaties en werken op papier; vaak in combinatie met textiele elementen en de voor mijn werk kenmerkende hennepvezels. Voor de expositie Zwerfdrift en Dradendrang toon ik een van mijn intiemere werken, dat meer verhalend en reflectief is. Dit werk laat zien hoe maken ook een vorm van zoeken is. Dwalen, verbinden, herstellen; dat zit allemaal verweven in de draad als een niet-lineair pad van inspiratie, het afdwalen van de gebaande paden.”
Foto’s: Rob Voss