Van 7 september t/m 13 oktober in het Apeldoorns Centrum voor Eigentijdse Cultuur: The Big Draw ACEC 2024! Met Joost Bakker, Wilma Stegeman en twaalf andere kunstenaars die in hun werkwijze sterk gericht zijn op tekenen. In deze periode in ACEC Ondergronds: In a shrimp’s leather wallet, installatiekunst van Jakob van Klinken.
Tijdens The Big Draw 2024 in ACEC presenteert Wilma Stegeman een selectie van haar tekeningen, die veelal niet eerder geëxposeerd zijn geweest. Ook geeft Stegeman de lange wanden van het ACEC Café een metamorfose en tonen twaalf andere kunstenaars op haar voordracht uiteenlopend tekenwerk. In de ACEC Salon ontdek je Resolution (one of one), een animatie-presentatie van Joost Bakker.
The Big Draw in het ACEC Café
Jarenlang werkte Wilma Stegeman aan een serie tekeningen met het thema ‘left over’. Hierbij onderzocht ze de overblijfselen van wat mensen consumeren aan dierlijk materiaal. In haar onderzoeken kwamen nieuwe invalshoeken en technieken naar boven. Zo heeft ze haar eigen vlees op papier geconstrueerd, grootschalige landschappen van vlees getekend en tekeningen gemaakt waarin groei en ontwikkeling centraal staan. In haar tekeningen maakt Stegeman gebruik van verschillende technieken: van pastel, aquarel en Oost-Indische inkt tot bloedpoeder en groene vitriool.
Gedurende haar proces raakte het werk van Stegeman steeds verder verwijderd van het oorspronkelijke thema ‘left over’, hoewel het er nog wel mee is verbonden. We zien groei en verval, wisselingen tussen macro en micro. Met een terugkerende fascinatie voor de aantrekkingskracht van wat banaal of zelfs lelijk lijkt, onderzoekt Stegeman middels haar tekeningen beelden met deze dubbele gevoelswaarde.
The Big Draw in de ACEC Salon
Resolution (one of one) is de titel van de animatie-installatie die Joost Bakker toont in de ACEC Salon. Het betreft een getekende stop-motion-animatie over vasthoudendheid in loslaten.
“Tot nu toe bestaat het grootste deel van mijn werk uit tekeningen en ‘levende tekeningen’ (ogenschijnlijk eindeloze stop-motion animaties). Vanuit deze tekeningen en getekende animaties ontstaan met enige regelmaat ook objecten en animatie-films.
De onderwerpen variëren, maar fenomenen als tijdloosheid en ook (non)dualiteit blijken inspirerende en daardoor terugkerende thema’s. De vormen ervan lopen uiteen: van monumentale architectonische getekende ontwerpen tot eenvoudige abstracte lijntekeningen met een suggestief karakter.
Ook taal speelt een grote rol in mijn werk. Woorden, letters, tekens, titels en tekeningen smelten regelmatig samen tot een semiotisch spel, waarin al dan niet toegekende betekenissen subtiel blijken te veranderen.”
Tekenend kunstenaars
Parallel aan de solo-exposities van Wilma Stegeman en Joost Bakker tonen we in het ACEC Café tekenwerk van twaalf kunstenaars die in hun werkwijze sterk gericht zijn op tekenen.
Susanne Maria Wolf is een multidisciplinair kunstenaar die procesmatig aan een groeiend en gevarieerd oeuvre werkt. In haar oeuvre, wat hoofdzakelijk tekeningen, objecten en installaties omvat, combineert ze potlood en aquarel met tactische elementen. Thema’s in haar werk hebben betrekking op maatschappelijke onderwerpen zoals identiteit en ziektebeelden.
In 1991 begon Manja van der Storm tijdens haar opleiding aan de kunstacademie te tekenen met Siberisch krijt (geperst houtskool, gemaakt van houtskoolpoeder en bindmiddel) en dat doe ze nog altijd. Het was voor haar liefde op het eerste gevoel. Eén krijtje en een vel papier volstaan om een eigen wereld te creëren.
Gerard Pouw (Amsterdam, 1953) maakt tekeningen vaak in series en bindt ze samen in boeken. Deze boeken roepen een wereld op van oude handschriften door monniken en kluizenaars.
My Digital Backyard 23, 2020
Het werk van Cathelijn van Goor kent een onderliggende vraag: Brengen technologische uitvindingen daadwerkelijk de vooruitgang teweeg die ermee wordt beoogd? In de vorm van tekeningen brengt ze gebieden in kaart uit de gedigitaliseerde wereld van Google Maps, waar het lijkt alsof de omgeving een autonoom leven is gaan leiden. Door het directe karakter van het tekenen is dit een ideale manier om de uiteenlopende vormentaal die ze treft te registreren.
Selma Dronkers: “In mijn werk richt ik me puur op formele beeld aspecten om diepe ervaringen op open zee van ruimte, tijd en verhoudingen – de aan- of juist afwezigheid hiervan – op te tekenen.”
‘Between heaven and ocean’, 2024
Astrid Polman beschouwt de natuur als haar co-creator. In de serie Botanica Humana, die inmiddels bijna 100 werken telt, extraheert Polman door middel van warmte kleur uit de plant. Deze nodigt ze zodoende uit een schildering achter te laten op papier. Polman: “Ik reageer daarop door te tekenen met potlood, draad of perforatie. Zo vindt er een letterlijke en figuurlijke samenvoeging plaats van natuur en de mens, als onderdeel van de natuur.” In het werk Botanica Humana nr. 64 is de kleur afkomstig van blauwe druifjes.
De tekening van Gerben Koldijk komt uit een serie die hij maakt over zijn vader. Die overleed anderhalf jaar geleden. “Ik wilde iets doen met de gevoelens die daarbij vrijkwamen. Ik begon met oliekrijt te tekenen omdat ik er lekker direct en grof mee kan werken,” vertelt Koldijk. Ondertussen heeft hij 452 tekeningen gemaakt; ‘Mijn vader in stukken’ uit 2023 is nummer 364.
Patricia Paludanus werkte in vele media maar kwam tot haar eigen verrassing uiteindelijk terug bij het materiaal uit haar jeugd: het kleurpotlood. Opgepakt tijdens een zoektocht naar een verloren gewaande magie bleek het potlood een sleutel en ontvouwde zich een onvermoed universum dat ze sindsdien in een langzaam proces van vrije associatie aftast. De evocatieve, zinderende ‘mindscapes’ die hieruit ontstaan, zijn vensters op een innerlijk landschap dat het individuele ontstijgt en waarin zich raadselachtige ruimten openen die ook de beschouwer verleiden om op verkenning te gaan.
‘Amae’ is een Japans woord voor totale overgave. Een sterke vertrouwensband, waarbij je op een positieve manier afhankelijk van een ander bent: zoals een kind naar de ouder. In haar werk, wat exclusief uit tekeningen bestaat, probeert Sarah van der Pols het kleine gebaar op een voetstuk te plaatsen. “Wanneer je een haar van iemand schouder haalt, schuilt dat een zekere intimiteit in. Intermenselijke Constructies is het overkoepelende thema van mijn tekeningen. Hoe verhoudt je je tot een ander en wat gebeurt er in de ruimte tussen mensen in? Is er spanning, is er rust, of wellicht wel helemaal niets?”
Niels Janssen (Nijmegen, 1967) is opgeleid (KABK), werkzaam en woonachtig in Den Haag en slaapt met een potlood in zijn hand.
Zijn stijl ‘psychografie’ is erop gericht om leven en kunst samen te brengen in woord, beeld en gebaar.
Het werk van Kim Streur loopt van series kleine tekeningen en boekobjecten tot grote samengestelde werken en installaties. Papier en tekeninkt zijn het basismateriaal. Rode draad is het begrip ‘plek’: hoe geef je gedachten een plek; op het papier, in deze tijd, in de ruimte van een expositiezaal. Tijdens The Big Draw is een werk te zien uit de serie ‘Awakening’, waarin inktvlekken op papier zijn afgedrukt die een plek vormen voor de tekeningen.
potlood en kleurpotlood op papier, 2024
Een heldere, eenduidige contour is al sinds de academie een vaste aanwezige in het werk van Carien Vugts. Haar recente werk is samengesteld uit delen (gekleurd) papier met een eigen vorm. Met het tekenen kan zij aan deze verschillende delen meer detaillering, meer informatie toevoegen. Tekenen is vertellen geworden.
The Big Draw
In 2000 startte in Londen de stichting The Campaign for Drawing met The Big Draw Festival. Dit tekenevenement is inmiddels uitgegroeid tot een wereldwijd fenomeen dat jaarlijks verschillende grote steden uitdaagt om te tekenen.
In Nijmegen werd in 2013 voor het eerst een Nederlandse editie van The Big Draw georganiseerd. Inmiddels is dit regionale event uitgegroeid tot The Big Draw NL, met tekenfestivals door het hele land. In Apeldoorn haakt het Apeldoorns Centrum voor Eigentijdse Cultuur aan met deze expositie in het teken van tekenen.
