Connected is een groepsexpositie van 10 kunstenaars die uiteenlopend werk maken, en tegelijkertijd met elkaar verbonden zijn. Hun connectie: zij zijn afgestudeerd aan dezelfde kunstacademie.
Maar gaat hun verwantschap verder dan dat? Is hun gemeenschappelijke opleiding ondanks de diversiteit toch zichtbaar in hun werk? En in hoeverre betekenen zij iets voor elkaar in hun beroepspraktijk? Betekent artistieke samenwerking ook vriendschap, en omgekeerd?
De eerste vraag kunt u zelf beantwoorden door de tentoonstelling te bezoeken. Over de laatste twee vragen kunt u tijdens de opening mee filosoferen.
Deelnemers:
Frank van Hoorn
Franks werk bevindt zicht op het grensgebied van schilder, beeldhouw en installatiekunst. Er wordt gewerkt met uiteenlopende materialen, maar het liefst met materieel die gebruikt wordt in de constructiebouw.
De interactie tussen de sculpturen en hoe ze zich manifesteren in de ruimte is van wezenlijk belang. De afzonderlijke werken bestaan ook in hun samenhang: uit het ene werk ontstaat intuïtief een volgend werk, en zo evolueren de beelden.
Het gaat Frank niet zozeer om het beiden van definitieve inzichten, maar om een formeel onderzoek. Alle besluiten tijdens het maken van de beelden wordt subjectief en op basis van ter beschikking staande kennis genomen. Elke afweging aan de hand van nieuwe informatie kan tot andere beslissingen leiden.
Maja Ramakers
Maja’s geestdrift komt van een wereld waarvoor we liever onze ogen sluiten. In haar tekeningen verbeeldt Maja Ramakers de kwetsbaarheid van het levende wezen in detail. Achter de sfeer van onschuld fonkelt een wrange werkelijkheid. De esthetische natuur in samenspel met het rauw ingrijpen confronteert ons met ons tegenstrijdig denkbeeld over dieren.
Marion van Delst
Het werk van Marion ontstaat vooral in de donkere hoeken van de mens. Eenzaamheid, vooroordelen, machteloosheid, spanning en verdwalen zijn een paar van haar onderwerpen. Wat zij ziet en ervaart vertaalt ze in beelden met een nachtmerrie achtige sfeer. Wanneer zij het gecombineert met het sprookjesachtige of schoonheid is het de vraag is of het zo mooi is als het lijkt. Wanneer er iets beangstigends in zit kun je je afvragen of het zo eng is als het lijkt. Het werk heeft een ondertoon die doet vermoeden dat er wat onverwachts staat te gebeuren, iets wat onder de huid kruipt.
Thijs Linssen
De onmogelijke camera bewegingen in films en de daarbij horende techniek, hebben Thijs altijd al gefascineerd. Ze zijn opgenomen in een bijna lege studio of weiland, met hier en daar eigenaardige objecten tegen een blauwe achtergrond.
Achteraf wordt de rest opgevuld met virtuele effecten. Gefascineerd door deze virtuele werkelijkheid en de gebruikte techniek verliest Thijs zich in tutorials en making off’s van special effects. Hij probeert deze virtuele werelden te begrijpen, eigen te maken en haalt ze uit hun vertrouwde context. Thijs destilleert wat hem opvalt en gebruikt dit als basis om zijn beelden op te bouwen.
Thijs wil deze werelden weer tastbaar maken. Films, tradities, het digitale en het collectieve gedachtegoed zijn belangrijke uitgangspunten in zijn werk. Elk met hun eigen regels. De combinatie tussen deze uitgangspunten creëert een spanningsveld.
Stijn Coetsier
In zijn experimenten met spiegels en vormen is Stijn nu aan het werk met deze planeet vorm. Deze bol is in vergelijking met de aarde 5.000.000 keer zo klein. Wat hij interessant vindt is hoe door de spiegels een klein deel van het oppervlakte genoeg is om je een hele bol voor te stellen. Het gevoel ontstaat dat de bol zweeft omdat hij nergens een raakpunt heeft.
Irene Vinkenburg
Irene Vinkenburg schildert realistische landschappen, want, om met de woorden van de Afrikaanse schrijver Chenjerai Hove te spreken: “Als een rivier door een landschap stroomt, dan stroomt zij ook door de gevoelens van mensen. Als een berg zich uitdagend verheft in de lucht, dan verheft hij zich ook in onze emoties, in onze ziel.”
Hildegard Hamstra
‘De gapende diepte van ons onzekere bestaan’
( Sören Kierkegaard)
Hildegard Hamstra vindt dat het verlangen naar een stukje hemel op aarde mooie kanten heeft. Als we enkel gericht zijn op zichtbaar en materieel genot komen we terecht in een keurslijf van materialisme en van meer meer meer.
De vraag die zij zich stelt is: hoe blijven we gelovig zonder sprookjes?
Want leven voor een ideaal lijkt sympathiek, maar mag de rauwe werkelijkheid ook een stem hebben? Het verlangen en het onvermogen om het leven tot een harmonieus geheel te maken wil zij beide een rol laten spelen in haar werk.
De werkelijkheid van alledag ligt ten grondslag aan haar beelden. Ze gebruikt foto’s als bron. Dat kunnen snapshots zijn van huiselijke aard maar ook tijdschrift of krantenfoto’s.
Storm Stufkens
Storm maakt multidisciplinaire kunst. Zo maakt hij ruimtelijke werken welke hij ook beschildert. De wandwerken zijn ruimtelijke schilderijen. Soms combineert hij deze ruimtelijke werken ook met fotografie en met figuratieve tekeningen. Veelal maakt hij de koppeling tussen muziek, mode, architectuur, eten en kunst.
Joost van Ophem
Nederland hoort tot een van de best verlichte landen ter wereld. Als je satelliet beelden bekijkt van Nederland dan zie je een groot verlicht landschap. Dit fenomeen word ook wel lichtvervuiling genoemd.
De satelliet beelden fascineerden Joost van Ophem zoveel dat hij probeert die beelden om te zetten naar foto’s genomen vanaf de aarde. De bedoeling is niet om dit fenomeen te veroordelen maar om te laten zien dat de mensheid de nacht heeft veroverd. Duisternis is iets wat niet meer voortkomt. Het gloeiende licht wat je ziet is overal, veroorzaakt door bedrijventerreinen, verkeer, bouwlampen en heel veel lantarenpalen.
Dominique Ebbeng
Groeten uit Curaçao: een mix van schilderwerk en foto.
Door de rust en het isolement van haar nieuwe leven op Curaçao heeft Dominique een vrije doorkijk naar haar verleden. Ze stuurt ons 18 ansichtkaarten waarop we zien hoe nieuwe tropische indrukken zich vermengen met herinneringen aan Europa. Dromerig, verhalend. Niet groter dan nodig.