Common Ground, Anne van As en Erik Buijs

Datum
7 mei t/m 1 jun 2014

Soort
Apeldoornse Tentoonstelling

Normal
0

false
false
false

NL
X-NONE
X-NONE

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

Normal
0

false
false
false

NL
X-NONE
X-NONE

Common Ground van Anne van As en Erik Buijs refereert aan het gemeenschappelijke en dat is de Veluwe.

Anne van As woont en werkt in Amsterdam maar ze keert regelmatig terug naar de Veluwe, een speciale plek voor haar, daar ze jarenlang in Apeldoorn en Arnhem heeft gewoond. In de tentoonstelling Common Ground zijn van Anne van As schilderijen, tekeningen en miniaturen te zien. Ze is gefascineerd door de natuur; met name door de bergen en poolgebieden en haar interesse ligt bij indirecte, bijna clichématige voorstellingen van dieren en landschap. Vaak refereren deze beelden aan herinneringen en situaties. De onderwerpen roepen een bepaalde mate van vertedering en herkenning op, maar krijgen tegelijkertijd, door de manier waarop de kunstenaar ze weergeeft, een onheilspellende en vervreemdende uitstraling. Haar werk gaat over kijken, wellicht over een andere kijk op een bekende en vertrouwde werkelijkheid.

Erik Buijs is geboren op de Utrechtse Heuvelrug en opgegroeid in de Betuwe. Daar maakte hij zijn eerste beelden van de klei die onder zijn voeten lag. Nu woont hij al jaren in Oosterbeek, met de Veluwe in zijn rug en de Betuwe in zicht.

Daar maakt hij beelden in een herkenbaar eigen beeldtaal. Het ene beeld komt voort uit het andere en zo groeit op natuurlijke wijze zijn beeldenvolk. Als hij ze plaatst in de openbare ruimte, lijken de beelden commentaar te geven op zijn omgeving. Soms dwingen ze de toeschouwer een andere kant op te kijken door gebaren of simpelweg een kijkrichting. Daardoor kan een beeld meerdere plekken onder de aandacht brengen. Het gaat niet alleen om het beeld, maar ook om zijn omgeving.

Ook Buijs gebruikt tegenstellingen in zijn werk; volwassen en kinderlijk, open en gesloten, vrolijk en triest en dat dan in één beeld samengepakt.

Een goed beeld laat de toeschouwer in verwarring achter, waardoor hij/zij haar eigen conclusies moet trekken. Kunst is een vraag en geen antwoord. Aldus Erik Buijs

Lees meer.