Het leven als een landschap
B.C. Epker (1968) ziet zijn leven als één groot landschap. Hierin volgt hij sporen, zoals een wolf de geur van het wild volgt. Epker kiest beelden die via allerlei media zijn leven binnendringen: nieuwsfoto’s, reclamebeelden, bidprentjes, zinnelijke plaatjes of kunstwerken. Hij laat ze paren met beeldende consequenties van filosofische ideeën, alsook met eigen visioenen en ervaringen.
Wat aan het werk ten grondslag ligt is een kritische houding ten opzichte van het bestaan en de normen en waarden die daarin algemeen zouden moeten gelden.